Buena navegación con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
| |||||||
|
- Conjugación completa di articulari articularis =
articulare: Verbo passivo INDICATIVO Presente - Conjugación completa di articularis Forma pasiva |
INDICATIVO | significado |
Presente | |
ego articulor tu articulāris ille articulātur nos articulāmur vos articulamĭni illi articulantur | Tu |
- Declinación de: articularis aggettivo |
Declinación de: articularis, articularis, articulare significado:articolare, 3decl. lang. Latino declinación: Aggettivo Nom.: masc. sing. fem. sing. Gen.: masc. sing. fem. sing. neut. sing. Voc.: masc. sing. fem. sing. |
maschile | ||
Singolare | Plurale | Nom.articularĭs Gen.articularĭs Dat.articularī Acc.articularĕm Voc.articularĭs Abl.articularī | articularēs articularĭŭm articularĭbus articularēs articularēs articularĭbus |
femminile | ||
Singolare | Plurale | Nom.articularĭs Gen.articularĭs Dat.articularī Acc.articularĕm Voc.articularĭs Abl.articularī | articularēs articularĭŭm articularĭbus articularēs articularēs articularĭbus |
neutro | ||
Singolare | Plurale | Nom.articularĕ Gen.articularĭs Dat.articularī Acc.articularĕ Voc.articularĕ Abl.articularī | articulariă articularĭŭm articularĭbus articulariă articulariă articularĭbus |
Conjugación de: articulo, articulas, articulavi, articulatum, articulāre conjugación: 1 - transitivo - attiva (Ita) = articolare, pronunciare, (eng) = articulate, be divided, subdivide, utter,   (esp) = articular, pronunciar claramente, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego articulo tu articulas ille articulat nos articulāmus vos articulātis illi articulant | |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego articulābam tu articulābas ille articulābat nos articulabāmus vos articulabatis illi articulābant | |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego articulavi tu articulavisti, articulasti... ille articulavit nos articulavĭmus vos articulavistis, articulastis... illi articulavērunt, articularunt, articulavere... | |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego articulavi tu articulavisti, articulasti... ille articulavit nos articulavĭmus vos articulavistis, articulastis... illi articulavērunt, articularunt, articulavere... | |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego articulavĕram, articularam... tu articulavĕras, articularas... ille articulavĕrat, articularat... nos articulaverāmus, articularamus... vos articulaverātis, articularatis... illi articulaverant, articularant... | |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego articulavi tu articulavisti, articulasti... ille articulavit nos articulavĭmus vos articulavistis, articulastis... illi articulavērunt, articularunt, articulavere... | |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego articulavĕram, articularam... tu articulavĕras, articularas... ille articulavĕrat, articularat... nos articulaverāmus, articularamus... vos articulaverātis, articularatis... illi articulaverant, articularant... | |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego articulābo tu articulābis ille articulābit nos articulabĭmus vos articulabĭtis illi articulābunt | |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego articulavĕro, articularo... tu articulavĕris, articularis... ille articulavĕrit, articularit... nos articulaverĭmus, articularimus... vos articulaverĭtis, articularitis... illi articulavĕrint, articularint... | |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego articulem tu articules ille articulet nos articulēmus vos articulētis illi articulent | |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego articulārem tu articulāres ille articulāret nos articularēmus vos articularētis illi articulārent | |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego articulavĕrim, articularim... tu articulavĕris, articularis... ille articulavĕrit, articularit... nos articulaverĭmus, articularimus... vos articulaverĭtis, articularitis... illi articulavĕrint, articularint... | |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego articulavissem, articulassem... tu articulavisses, articulasses... ille articulavisset, articulasset... nos articulavissēmus, articulassemus... vos articulavissētis, articulassetis... illi articulavissent, articulassent... | |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego articulārem tu articulāres ille articulāret nos articularēmus vos articularētis illi articulārent | |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego articulavissem, articulassem... tu articulavisses, articulasses... ille articulavisset, articulasset... nos articulavissēmus, articulassemus... vos articulavissētis, articulassetis... illi articulavissent, articulassent... | |
IMPERATIVO | |
Presente | |
articula articulate Futuro articulato articulato articulatote articulanto | |
INFINITIVO | |
Presente | |
articulāre | |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
articulavisse, articulasse... | |
INFINITIVO | |
Futuro | |
articulaturum esse, articulaturam esse, articulaturum esse, articulaturos esse, articulaturas esse, articulatura esse... | ir a articular |
GERUNDIO | |
articulandi, articulando, articulandum, articulando... | de articular a articular para articular por articular |
SUPINO | |
articulatum | articular |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.articulans Gen.articulantis Dat.articulanti Acc.articulantem Voc.articulans Abl.articulante, articulanti... | articulantes articulantium articulantibus articulantes articulantes articulantibus |
Feminina | |
Nom.articulans Gen.articulantis Dat.articulanti Acc.articulantem Voc.articulans Abl.articulante, articulanti... | articulantes articulantium articulantibus articulantes articulantes articulantibus |
Neutro | |
Nom.articulans Gen.articulantis Dat.articulanti Acc.articulans Voc.articulans Abl.articulante, articulanti... | articulantia articulantium articulantibus articulantia articulantia articulantibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de articular |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.articulaturus Gen.articulaturi Dat.articulaturo Acc.articulaturum Voc.articulature Abl.articulaturo | articulaturi articulaturorum articulaturis articulaturos articulaturi articulaturis |
Feminina | |
Nom.articulatura Gen.articulaturae Dat.articulaturae Acc.articulaturam Voc.articulatura Abl.articulatura | articulaturae articulaturarum articulaturis articulaturas articulaturae articulaturis |
Neutro | |
Nom.articulaturum Gen.articulaturi Dat.articulaturo Acc.articulaturum Voc.articulaturum Abl.articulaturo | articulatura articulaturorum articulaturis articulatura articulatura articulaturis |
- Conjugación completa di articulari Forma pasiva |
- Conjugación completa di articulari Forma pasiva |
Conjugación de: articulor, articulāris, articulatus sum, - , articulari conjugación: 1 - transitivo - passiva (Ita) = articolare, pronunciare, (eng) = articulate, be divided, subdivide, utter,   (esp) = articular, pronunciar claramente, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego articulor tu articulāris ille articulātur nos articulāmur vos articulamĭni illi articulantur | Tu |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego articulābar tu articulabāris ille articulabātur nos articulabāmur vos articulabamini illi articulabantur | |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego articulatus sum, articulata sum, articulatum sum... tu articulatus es, articulata es, articulatum es... ille articulatus est, articulata est, articulatum est... nos articulati sumus, articulatae sumus, articulata sumus... vos articulati estis, articulatae estis, articulata estis... illi articulati sunt, articulatae sunt, articulata sunt... | |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego articulatus sum, articulata sum, articulatum sum... tu articulatus es, articulata es, articulatum es... ille articulatus est, articulata est, articulatum est... nos articulati sumus, articulatae sumus, articulata sumus... vos articulati estis, articulatae estis, articulata estis... illi articulati sunt, articulatae sunt, articulata sunt... | |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego articulatus eram, articulata eram, articulatum eram... tu articulatus eras, articulata eras, articulatum eras... ille articulatus erat, articulata erat, articulatum erat... nos articulati erāmus, articulatae eramus, articulata eramus... vos articulati erātis, articulatae eratis, articulata eratis... illi articulati erant, articulatae erant, articulata erant... | |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego articulatus sum, articulata sum, articulatum sum... tu articulatus es, articulata es, articulatum es... ille articulatus est, articulata est, articulatum est... nos articulati sumus, articulatae sumus, articulata sumus... vos articulati estis, articulatae estis, articulata estis... illi articulati sunt, articulatae sunt, articulata sunt... | |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego articulatus eram, articulata eram, articulatum eram... tu articulatus eras, articulata eras, articulatum eras... ille articulatus erat, articulata erat, articulatum erat... nos articulati erāmus, articulatae eramus, articulata eramus... vos articulati erātis, articulatae eratis, articulata eratis... illi articulati erant, articulatae erant, articulata erant... | |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego articulābor tu articulabĕris ille articulabĭtur nos articulabĭmur vos articulabimĭni illi articulabuntur | |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego articulatus ero, articulata ero, articulatum ero... tu articulatus eris, articulata eris, articulatum eris... ille articulatus erit, articulata erit, articulatum erit... nos articulati erimus, articulatae erimus, articulata erimus... vos articulati erĭtis, articulatae eritis, articulata eritis... illi articulati erunt, articulatae erunt, articulata erunt... | |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego articuler tu articulēris ille articulētur nos articulēmur vos articulemĭni illi articulentur | |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego articularer tu articularēris ille articularētur nos articularēmur vos articularemĭni illi articularentur | |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego articulatus sim, articulata sim, articulatum sim... tu articulatus sis, articulata sis, articulatum sis... ille articulatus sit, articulata sit, articulatum sit... nos articulati simus, articulatae simus, articulata simus... vos articulati sitis, articulatae sitis, articulata sitis... illi articulati sint, articulatae sint, articulata sint... | |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego articulatus essem, articulata essem, articulatum essem... tu articulatus esses, articulata esses, articulatum esses... ille articulatus esset, articulata esset, articulatum esset... nos articulatessēmus, articulatae essemus, articulata essemus... vos articulatessētis, articulatae essetis, articulata essetis... illi articulati essent, articulatae essent, articulata essent... | |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego articularer tu articularēris ille articularētur nos articularēmur vos articularemĭni illi articularentur | Tu |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego articulatus essem, articulata essem, articulatum essem... tu articulatus esses, articulata esses, articulatum esses... ille articulatus esset, articulata esset, articulatum esset... nos articulatessēmus, articulatae essemus, articulata essemus... vos articulatessētis, articulatae essetis, articulata essetis... illi articulati essent, articulatae essent, articulata essent... | Tu |
INFINITIVO | |
Presente | |
articulari | |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
articulatum esse, articulatam esse, articulatum esse, articulatos esse, articulatas esse, articulata esse... | |
INFINITIVO | |
Futuro | |
articulatum iri | ir a articular |
GERUNDIVO | |
Masculino | el que debe articular |
Singolare | Plurale |
Nom.articulandus Gen.articulandi Dat.articulando Acc.articulandum Voc.articulande Abl.articulando | articulandi articulandorum articulandis articulandos articulandi articulandis |
Feminina | |
Nom.articulanda Gen.articulandae Dat.articulandae Acc.articulandam Voc.articulanda Abl.articulanda | articulandae articulandarum articulandis articulandas articulandae articulandis |
Neutro | |
Nom.articulandum Gen.articulandi Dat.articulando Acc.articulandum Voc.articulandum Abl.articulando | articulanda articulandorum articulandis articulanda articulanda articulandis |
SUPINO | |
articulatu | de articular |
PARTICIPLE | significado |
Pretérito perfecto | |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.articulatus Gen.articulati Dat.articulato Acc.articulatum Voc.articulate Abl.articulato | articulati articulatorum articulatis articulatos articulati articulatis |
Feminina | |
Nom.articulata Gen.articulatae Dat.articulatae Acc.articulatam Voc.articulata Abl.articulata | articulatae articulatarum articulatis articulatas articulatae articulatis |
Neutro | |
Nom.articulatum Gen.articulati Dat.articulato Acc.articulatum Voc.articulatum Abl.articulato | articulata articulatorum articulatis articulata articulata articulatis |
- Conjugación completa di articulare Forma activa |